WPROWADZENIE
 Prawidłowe działanie systemu klimatyzacji determinuje zmiana stanu skupienia czynnika chłodniczego, która następuje w trakcie zmian ciśnienia i temperatury wewnątrz całego układu. Wśród kluczowych czynników warunkujących ten proces należy wyróżnić temperaturę, a opartą na niej diagnostykę można uznać za jedną z podstawowych metod diagnozowania nieprawidłowej pracy układu. Jest to łatwa, niezawodna i ekonomiczna metoda, gdyż zakresy temperatur poszczególnych elementów mogą wskazywać gdzie potencjalnie znajdują się problemy lub gdzie mogą się one pojawić w najbliższej przyszłości.

                 ELEMENTY UKŁADU I ICH PRAWIDŁOWE TEMPERATURY PRACY

CZĘSTE USTERKI
  W zależności od strony wysokociśnieniowej lub niskociśnieniowej, każdy element ma nominalny zakres temperatur, w których działa prawidłowo. Temperatury wykraczające poza zakres nominalny - mogą wskazywać na szereg potencjalnych problemów związanych z danym komponentem, innymi komponentami w układzie lub zastosowanymi materiałami eksploatacyjnymi. Najczęstszym skutkiem nieprawidłowej pracy jest zazwyczaj słaba wydajność systemu, co oznacza, że w kabinie pojazdu nie ma wystarczającej ilości chłodnego powietrza.

ZALECANE ROZWIĄZANIE
  Aby zapewnić skuteczną diagnostykę temperaturową, firma Nissens zaleca, aby przed wykonaniem kontroli temperatury zostało spełnionych kilka warunków. Po pierwsze, osoba diagnozująca powinna przeanalizować budowę całego układu danego pojazdu w celu określenia lokalizacji poszczególnych elementów i zapewnić do nich swobodny dostęp urządzenia do pomiaru temperatury. Po drugie, silnik musi być uruchomiony, ustawiony na biegu jałowym oraz musi być ustawiony maksymalny poziom wytwarzania zimnego powietrza i pracy wentylatora. Silnik powinien osiągnąć właściwą temperaturę pracy, która zazwyczaj mieści się w zakresie 80 – 90°C.  Istnieje kilka miejsc, w których należy mierzyć temperatury: na powierzchniach poszczególnych elementów, przy ich wylotach i wlotach oraz na przewodach.

TYPOWE PRZYCZYNY NIEWŁAŚCIWYCH TEMPERATUR POSZCZEGÓLNYCH KOMPONENTÓW UKŁADU
- Niewłaściwa ilość czynnika chłodniczego w układzie;
- Niewłaściwe stosowanie dodatków: głównie nadmierna ilość barwnika UV powodująca nadciśnienie w systemie;
- Blokady wewnętrzne poszczególnych komponentów oraz całego układu – spowodowane zanieczyszczeniami, wilgocią lub korozją, zwęglonym olejem, a także niewłaściwym stosowaniem dodatków (środki uszczelniające) : elementami najczęściej narażonymi na zatykanie są: zawór rozprężny, filtr/osuszacz i skraplacz (technologia microtubes)
- Uszkodzenie wentylatora skraplacza
- Uszkodzenie systemu obiegu powietrza - filtr kabinowy, dmuchawa kabinowa, itp.
- Uszkodzenie sprężarki – sprzęgło, tłoki, płyta zaworowa;
- Uszkodzony skraplacz - ograniczona wymiana ciepła spowodowana brakiem żaluzji lub ich korozją, zabrudzoną powierzchnią, wyciekami, wygiętymi rurkami żaluzjami, itp.
- W celu uzyskania dokładniejszych wyjaśnień problemów związanych z każdym z kluczowych elementów układu należy zapoznać się z plakatem technicznym Nissens, Diagnostyka temperaturowa układu klimatyzacji.

Plakat techniczny - plik PDF do pobrania

                                                                                                                                              Źródło Nissens